Margrieten, korenbloemen, rolklaver, kaasjeskruid. Het is een bloemenzee, rond de Hoeksche Hoeve in ’s-Gravendeel. Het zoemt er van de insecten. De kikkers verstoppen zich rond de poel, maar je hoort ze luidruchtig kwaken. Op dit biodiverse erf kun je de natuur van de Hoeksche Waard beleven in zijn volle glorie. ‘Als akkerbouwer moet je wel even wennen, want wat hier ‘wilde planten’ heet, noemden wij vroeger onkruid’, lacht Henk Scheele. ‘Dus dat is even omschakelen. Maar je ziet dat die wilde planten ook heel mooi kunnen zijn.’ Biodiversiteit is zo belangrijk, voegt hij eraan toe. ‘Ook in de landbouw. Je kunt niet zonder.’

Chips van eigen aardappelen
De Hoeksche Hoeve is een bedrijf met een bijzonder verhaal. Akkerbouwers Henk Scheele en René de Zeeuw vonden hun duurzaam geteelde aardappelen veel te mooi om in de massa te verdwijnen. Ze wilden ze als duidelijk herkenbaar product in de winkel brengen. Daarom besloten ze er zelf chips van te gaan maken. Die Hoeksche chips zijn inmiddels een begrip. Ze worden gebakken in een nieuwe productiehal bij de boerderij. Naast de productiehal is, in samenwerking met de gemeente Hoeksche Waard, het Inspiratiepunt Foodlab Hoeksche Waard gerealiseerd. Bezoekers zijn van harte welkom voor een rondleiding.

Zo komen beleving, educatie en duurzame innovatie van agrifood in de Hoeksche Waard samen bij de Hoeksche Hoeve. Naast uitleg over duurzame landbouw vinden bezoekers er informatie over wat de Hoeksche Waard recreanten te bieden heeft. Met steun van Rotterdam de boer op! en de Nationale Postcodeloterij werd vorig jaar bij een biodivers erf gerealiseerd, met weelderige planten en bloemen.

‘Het kwaakt dat het een lieve lust is’
Ecologisch hovenier Wouter van Santen werd gevraagd om het biodiverse beleef-erf te ontwerpen. ‘We hebben er reliëf in gemaakt met een waterpartij en heuvels en heel veel wilde plantenzaden. We wilden een habitat creëren voor amfibieën. Daarvoor is een diep gat gegraven, met onderwaterplanten. Aan de rand zijn dan juist weer ondiepe stukken, waar het water opwarmt en plek is voor kikkervisjes. De groene kikkers hebben het meteen weten te vinden. Het kwaakt dat het een lieve lust is.’

Ecologisch hovenier Wouter van Santen, foto Marlies Harting

Geel-witte oase
De tuin is zo ontworpen dat hij er steeds weer anders uitziet. ‘Het is nu een geel-witte oase, met margrieten en rolklaver. Maar straks bloeit de cichorei en de pastinaak en dan is alles weer blauw-geel’, zegt Wouter. ‘Het zijn allemaal fases in de begroeiing. Met maaibeheer kunnen we een lappendeken aan soorten in stand houden.’

‘De tuin is geen moment hetzelfde’

‘Wouter is echt een schilder’, zegt Bob Hartog van Rotterdam de boer op!. ‘De tuin is geen moment hetzelfde.’ Het publiek kan op dit erf de natuur van de Hoeksche Waard beleven, vervolgt hij. ‘Erven hebben van oudsher een aparte rol in de natuur van de boerderij. Zwaluwen, uilen en vleermuizen huizen op het erf. Beplanting op een boerenerf in een open landschap voegt kleinschaligheid toe, en daarmee leefgebied voor specifieke flora en fauna. Met inspiratie uit het verleden heeft Wouter hier een eigentijds biodivers erf gerealiseerd.’

Kaasjeskruid, foto Marlies Harting

Vlinders en marters
Wouter neemt ons mee naar het deel van de tuin achter de fabriek. Ook hier bloeien de bloemen uitbundig. ‘Dit hooiland levert mooie bloemen op, maar ook voer voor de koeien’, zegt Wouter. ‘Daarnaast hebben we hier ruimte voor knotwilgen, een traditioneel element van het boerenerf. Die hebben we niet meteen langs de slootkant gezet, waar ze in de weg zouden staan bij het slootbeheer, maar op speelse manier geïntegreerd in het landschap. Het hout wordt gebruikt voor de aanleg van takkenrillen, die dan weer een mooi luw plekje bieden voor vlinders of marters.’

Zo is gebruik gemaakt van de groene ruimte om landschapselementen van vroeger, die zeldzaam zijn geworden, op het biodiverse erf een plek te geven, besluit Bob. ‘En je ziet meteen wat het oplevert: het zoemt van de insecten en al in de eerste maand na de aanleg zag je de putters hier rondvliegen op het erf.’

Wouter en Henk tussen de bloemen, foto Marlies Harting